Laurie

Laurie Langenbach (1947-1984) groeide op in de tropen en kwam als jong meisje naar Nederland. In Amsterdam raakte ze betrokken bij de alternatieve bladen Hitweek en Aloha. Een veelzijdige persoonlijkheid: ze schreef over popmuziek en mode, danste in het achtergrondkoor toen Jimmy Hendrix voor de Nederlandse tv optrad, richtte de feministische beweging Woman Power op, schreef liedjes die ze soms zelf zong, en had relaties met Armand, de Griekse zanger Vangelis en de Amsterdamse Outsider Wally Tax. In 1977 debuteerde ze als schrijfster met Geheime Liefde, waarin ze haar obsessie voor een onbekende 'hij' verwoordde. Die 'hij' bleek schaker Jan Timman te zijn. Met haar persoonlijke bekentenisliteratuur – nieuw in de jaren zeventig, recensenten waren niet mild – had Laurie Langenbach een eigen stem, valt bij herlezing op. Samen met de brieven en dagboeken die nu verzameld zijn, vormen ze een mooi tijdsdocument van een schrijfster, die door haar vroege dood nooit heeft kunnen aantonen of ze daadwerkelijk de Nederlandse Virginia Woolf was, zoals Heere Heeresma ooit over haar zei.

IN DE PERS:

"De echte ontdekking zijn Langenbachs brieven en dagboeken. Ze schrijft uitvoerig over haar liefdesleven, met expliciet erotische passages die nergens plat of plakkerig worden." - Volkskrant.

"Rutger Vahl heeft voor de mooie inleiding op dit boek tal van vrienden van Langenbach gesproken." - Het Parool.

"Innemend en ontroerend zijn haar brieven, vooral die aan haar nichtje, voor wie Laurie de rol van wijze tante vervult. In de brieven aan Tax, wiens drugsverslaving ze pas na twee jaar ontdekte, klinkt opnieuw de strijd. Hoe onafhankelijk te blijven en toch lief te hebben?" - Trouw.